«Çунса кĕлленчĕ чун, çунса кĕлленчĕ!..»

Çунса кĕлленчĕ чун, çунса кĕлленчĕ!

Вутра тĕп пулчĕ юрату та ырату.

Кĕл сывламасть. Вăл сивĕ те йӳçенчĕк.

Вăл вилĕ, чĕрĕ мар, ан пыр патне, асту.

Те сӳнчĕ пурнăç, те сӳнклен, — вĕссĕр?

Те хăвăрт ирĕлсе пĕтет çурхи юр пек?

Пăхать хĕвел çавнă пĕлес темесĕр.

Сăнать хир-вăрмана, çĕр анлăшне — тӳпе.

Ун чух кĕрленĕ пур яш туйăм-сисĕм

пĕр чăрсăр, пĕр айван курнать халь куçăма.

Чун кĕлленмест сăлтавсăр, ним уссисĕр.

Вăл кĕл çеç мар — вут çуннă вырăн, кĕл çеç мар!

Мĕскер-ши? Ма хальччен пĕлместĕп? Намăс!

Тен, вăхăта манса, çулсем чылай иртсен,

çапах та пымалла çăв вырăна ман:

туйса илес тесе — ма чĕрĕ, ма вилмен...

Çĕнĕ комментари хуш