«Ан ларт, аннем, ума эс кученеçĕ...»

Виталий Станьял | Сăвă | 1962 | анне | 397


Ан ларт, аннем, ума эс кученеçĕ,

Ан хыпалан — эп хăнана килмен.

Ывăлусем тăван киле килеççĕ

Чунĕсенчи çылăхсене сирме.

 

Хуплу, икерчĕ ан пĕçер, тархасшăн,

Çĕр çывăрмасăр ан вĕрет сăра.

Лар юнашар, калаçăпăр ачашшăн,

Калас сăмахăм капланса тăрать.

 

Асар-писер кунсен асап тăманĕ

Ларса шуралчĕ пирĕн пуç çине.

Аннеçĕм, ĕнтĕ эпĕ ачашлам-и

Пире ӳстернĕ ват аллусене?

 

Салтаккасси.

add comment Çĕнĕ комментари хуш


Ят:
Хăвăр шухăша çырса пĕлтерĕр:

Ă ă Ĕ ĕ Ç ç Ÿ ÿ Ӳ ӳ « ... » —
Хаклав:
Шухăшĕ:
Чĕлхе илемлĕхĕ:
Содержанийĕ:

Шухăшсем